هُرمِ زِمِستان

بیاید در سال جدید فقط یک چیز رو یاد بگیریم

اگه نمی‌تونیم بهتر بشیم

اگه نمی‌تونیم برای بهتر بودن همدیگه کاری بکنیم

لااقل بیاین این حق رو به همدیگه بدیم

که گاهی نیاز داریم حالمون خوب نباشه...گاهی نمی‌تونیم کاری بکنیم برای این حال...

به همدیگه فضا بدیم برای تنها بودن و غمگین بودن...

این نسخه ی اجباریِ « خوب بودن » رو نپیچیم برای همه...!

همه به یک اندازه قوی نیستن... همه به یک اندازه زجر نکشیدن... همه به یک اندازه آماده نیستن برای خوب شدن...!

بیاین این روانشناسی زرد مثبت اندیشی رو پاک کنیم و واقع بینانه به جهان نگاه کنیم... رنج، یک حقیقته که نهادینه شده در دل هستی...

باید بدونیم که در سفر طولانیِ پیدا کردن شادی و معنای زندگی، رنج تنها هم سفر و هم پای همیشگی ماست...

پس چه بهتر که با دردمون آشنا بشیم و بپذیریمش... مطمئن باشید که این تنها راه تسکینه...

.

پیشاپیش سال نو مبارکتون باشه ^_^