هُرمِ زِمِستان

امروز واسه اولین بار از مرگ ترسیدم...

واسه اولین بار نسبت به رفتار بچگانه‌م مردد شدم...

واسه اولین بار حس کردم باید یه کوچولو سنگین تر رفتار کنم و این حس برام خیلی سنگین بود...

واسه اولین بار وقتی توو آینه نگاه کردم، یهو بنظرم خیلی ناشناخته و دور اومدم!

حس کردم مدتهاست با آینه حرف نزدم... دلتنگشم واقعا... ولی از نگاه غریبی ک داشت، مشخص بود که قهره باهام...

واسه اولین بار حس کردم واقعا کم آوردم

واسه اولین بار حس کردم هرکاری هم ک بکنم و هر حرفی هم ک بقیه بزنن، تهش یه جای زندگیم فقط من میمونم و خودم...

ببین یاسی... از این مرحله رد شو... بلخره این تایم میگذره و تموم میشه پس چ بهتر ک ب خوشی بگذرونیش و تهش خیر باشه...

خیلیا معتقدن اشتباه کردم... ولی من معتقدم تصمیم من درست بوده، این منم که اشتباهم...

کاش درست میشدم... کاش...