یه حسایی هست که مث سُر خوردن یه ستاره کوچولوی شیطون توو دستای آسمونِ شب ، حال آدمو خوب میکنه...همین حسا میشه دلخوشی آدم واسه نفس کشیدن...
من پیش از آنکه در آغوش پدرم نفس بکشم...عطر کتابهایش را نفس کشیده ام...
قبل از آنکه او بالای سرم باشد...کتابها بالای سرم بودند(ک مهمترین آنها قرآن بود)
کتابهایی ک دور تا دور اتاقم را پُر کرده بودند (پیش از آنکه من تصرفش کنم و صدای گریه هایم گوش فلک را کر کند ، کتابخانه ی آرام پدرم بود!)
از وقتی رنگها را تشخیص دادم ، جلد قهوه ای کتابی قطور و قدیمی را به یاد دارم که هرشب سوار بر دستان پدرم می آمد...ذهن خسته ام را می بُرد به سرزمین رویا و قبل از خواب ، بیداری عمیقی مرا فرا می گرفت...
اما گویا سرنوشت...چشم دیدن آرامشم را نداشت...!
وارد دنیای دیگری شدم اما کتاب را رها نکردم...یا شاید هم او بود ک پا به پایم می آمد...
اینبار کس دیگری برایم کتاب میخواند که تفاوتش با عاشقانه های پدرم زمین تا آسمان بود...!
چند سالی هم بود که کتاب آبکی می خواندم!
و چند سالی حتی همان را هم نخواندم...
و بعد از چندین سال...کتابی خواندم که...نه آموزنده است و نه هیچ نکته ی مثبتی درونش پیدا می شود...و نه مثل کتابهایی که در این چالش دودم پُربار است!
به هرحال سنی ندارم و برای خواندن لیست کتابهایی که تعیین کرده ام ، اگر به مقدار لازم و معمول زنده بمانم...وقت هست...!
کتاب مسلخ روح!
هیچ شرحی راجع ب کتاب نمی دهم...کوتاه ، مبهم و بدون شرح! مثل خود من...!
و اصلا پیشنهاد نمیکنم که بخوانیدش!به جای آن میتوانید کمی چشمهایتان را ببندید و به موسیقی های آرامبخش و روح نواز گوش کنید! :)
اما میتوانم کمی اندر احوالات خودم بعد از خواندن این کتاب بگویم...
حس آرامشی عمیق ، که ناشی از هم ذات پنداری با شخصیت اصلی کتاب بود...
ترسی مبهم و سرمایی تاریک...بازهم به همان دلیل!
علت دیگری که از کتاب خوشم آمد توصیفات عمیقش بود ک حس انزجار را در تمام وجودم القا میکرد...شاید هم آنچنان عمیق نبوده باشد و ای حجم از تاثیر گذاری اش بخاطر کم عمقی و تاثیر پذیری من بوده باشد!
و اما...
چون این چالش حرکتی مثبت و فرهنگ ساز است ، فکر میکنم بهتر است کتاب مثبتی را هم معرفی کنم...این یکی هم بسی تاثیرگذار است...!
کتاب وقتی نیچه گریست...
با تشکر از آقای تد بخاطر شروع این چالش و آقای مردد به خاطر این دعوت که بهانه ای شد کمی هم دردودل کنم :)
من هم از طرف خودم دعوت میکنم از دوستانم علامت سوال و سراسر گنگ و دیگر اعضای خانواده ی دیالوگی ها
+نمیدانم چرا(به قول خودمان) کتابی نوشتم...! :دی
++به امید روزی که نویسنده ای باشم که کتابی از من...و یا حتی خطی از نوشته هایم...تاثیر گذار باشد! (تازه دیروز اسباب بازی هایم را دور ریختم! این را گفتم که یادم بماند از حوالی ما هنوز بوی قرمه سبزی و شیر می آید!) :دی
+++اینگونه نویسی برایم جالب است...! خوشمان آمد!! ^_^
بعدا نوشت : عیدتون مبارک...من ک عید ندارم امسال...ولی امیدوارم ب شما خوش بگذره و شاد باشید! :)
بعداتر نوشت : لینک هارو یادم رفته بود بذارم :دی اضافه شد!