هُرمِ زِمِستان

هرچی گفتن و پرسیدن و همه ی حال و احوال کردنام همین بود... مرسی...ممنون!

سوتی هم دادم تازه!

یه قسمت بی ربط الکی گفتم مرسی ممنون! فک کردم طرف بعد از سلامیدن باس حالمو بپرسه! :|

خو حالا بیخی...

مهم اینه ک باز از جمع پناه بردم ب اتاقم...

جایی ک خودم منتظرمم!

بیخیال مردم! والاع!!!!!

میدونین... بعد از چند روز آزمایش کردن سکوت مخفیانه ب این نتیجه رسیدم ک لازمه حداقل یه نفر غیر از خودم بام بحرفه...

حتی اگ کاری ازش برنیاد...

همینکه میدونم میدونه باعث آرامش...

همیشه یه نفر باید باشه... حداقل یه نفر...

+چقد دلم حرف زدن میخاد الان...