هُرمِ زِمِستان

میشد بارون باشم....

یا خود آب....

یا آسمون...

یا ابر یا ماه یا رنگین کمون...

ولی بیشتر از هرچیزی دلم میخواد اگه بجای آدم بودن حق انتخاب دیگه ای داشتم....

اون آهنگی باشم که همیشه میمونه...همونی ک حتی اگه همه ی موسیقی های مموری رو حذف کنی بازم همون یه دونه رو نگهش میداری....

همونی ک کاری ب خوب بودن و بد بودن حالت نداره...فقط هر وقت  با هر حالی ک بهش گوش بدی پر میشی از یه حس خاص...یه آرامش گنگ و شیرین... :)